İsmail İpek
İsmail İpek (Afşin - 1942)
Kahramanmaraş'ın Afşin ilçesi Örenli köyünde 1942 yılında doğdu. İlkokul mezunu olup evli ve dört çocuk babasıdır. Güzel saz çalan İpek, ustamalı ve kendi deyişlerini söylemektedir. Ustaları; Kamil İpek, M. Çavuş ve Tevfik Baba'dır. Yetiştirdiği çıraklar Hüseyin İpek, Türkan İpek, Mustafa Yazıcı'dır. Şiirleri çeşitli dergi ve gazetelerde yayımlanan aşığın altmış plak ve on beş kaseti bulunmaktadır.
1976'da girdiği Ankara Belediyesinden 1994 yılında emekli oldu. Dört defa çeşitli Avrupa ülkelerine giderek konserler verdi. Yurt içinde tanınan ve sevilen bir aşığımızdır.
Gel Gönül Cahilin Yanına Varma
Gel gönül cahilin yanına varma
O bilmez halinden şaşırır seni
Türlü türlü hülya içinde durma
Hayal deryasından taşırır seni
Bakma uzaklara gel gör yakını
Avcı isen boşa atma okunu
Namert metahından tutma yükünü
Anlamaz tuzağa düşürür seni
Dost İpek söylerim bitmez ah u zar
Kendini bilmezden hep gelir zarar
Yalvarırsan bari kamile yalvar
Ondan zarar gelmez pişirir seni
Yine Efkar Bastı Dertli Gönlümü
Neredesin dudu dillim gel ha gel
Felek bir ok vurdu deldi sinemi
Neredesin dudu dillim gel ha gel
Düştüm karanlığa kaldım ışıksız
Billahi sevdiğim olamam sensiz
Ne gündüzüm gece ne günüm gündüz
Neredesin tatlı dillim gel ha gel
Dost İpek'in sensiz geçmiyor günü
Yoluna koymuşum bu tatlı canı
Sürdüğümüz devran nerede hani
Neredesin tatlı dillim gel ha gel
Türkü Dostları Sayfasından alınmıştır