KUL HASAN
1933-2010. Afşin’in Emirilyas köyünde doğdu. Asıl adı Hasan Gören’dir. İlkokulu köyünde okudu.
Köylerine gelip giden dedeler ve aşıklar aracılığıyla, küçük yaşlarda şiirle ve türkülerle ilgilenmeye başladı.-001.jpg)
Sonraki yıllarda Davut Sulari, (1925-1985), Kul Ahmet, (1932-1997), Mahzuni, (1938-2002) gibi birçok aşıkla arkadaşlık edip, Türkiye’nin çeşitli yerlerinde dolaştı.
Toplumsal sorunlardan duygu ağırlıklı şiirlere dek değişik konuları işleyen Kul Hasan, bir kamu kuruluşundan emekli oldu.
Kul Hasan başta Aşık Meçhuli olmak üzere yöresindeki birçok aşığın yetişmesine katkıda bulundu. Ayrıca Aşık Veysel’in (1894-1973) yaşamına ilişkin çekilen bir filmde Veysel rolünü oynadı.
Kul Hasan’ın şiirlerinin bir bölümü » Yirminci Yüzyılın İnsanlarıyız« (2004) adıyla kitap olarak yayımlandı.
Kul Hasan Ankara'da öldü ve orada toprağa verildi.
Bana
Senden ayrılalı hiç yüzüm gülmez
Sensiz dünya hayal düş gelir bana
Çiçekler açılsa gönlüm açılmaz
Sensiz yaz ayları kış gelir bana
Hasret bitip didarına erince
Gonca gülüm gül cemalin görünce
Leblerinden aşk badesin alınca
Aşk muhabbet sevgi coş gelir bana
Gönlüm alçak yükseklerden uçamam
Ağyarın elinden bade içemem
Alem bir yan olsa senden geçemem
Sevdan cümlesinden baş gelir bana
Kul Hasan’ım her güzele aldanmam
Gerçek güzel görmeyince inanmam
Cennet huri gılman verseler almam
Sensiz dünya ahret boş gelir bana
Çiçekli yaz bahar gelse bana ne
Nidem benim gülüm solduktan sonra
Benim için dünya bir çilehane
Hasret kıyamete kaldıktan sonra
Kahpe felek bu mu idi dileğim
Ömür boyu yaşam boyu çileyim
Bana gül diyorlar nasıl güleyim
Dost ağlayıp düşman güldükten sonra
Kul Hasan’ım ahım yerde kalmasın
İkrarsız pirsizin yüzü gülmesin
Vefasız yar mezarıma gelmesin
Boşa ağlamasın öldükten sonra