GönderenKonu: Ozan Mihneti Kimdir?  (Okunma sayısı 221 defa)

dursunoglu

  • Site Yöneticisi
  • İleti: 24
  • Üyelik Tarihi: 01-09-2018
Ozan Mihneti Kimdir?
Tarih : 27-09-2019 Saat : 11:52



OZAN MİHNETİ


Mihneti,1929 yılında Erzurum ili  Şenkaya ilçesine bağlı sonra merkezi bucak olan Baldız (Gaziler) köyünde doğdu. Baba adı Durak, ana adı Müktela, evli (1950), üç çocuk babası, rençber, öğretmen, yazar, şair, gazeteci, ilköğrenimini köyünün ilkokulunda okudu (1936-1941). Kars Cılavuz Köy Enstitüsü’ne girdi. Cılavuz Köy Enstitüsünden 1947 / 1948 dönemi mezun oldu.


 Öğretmen olarak atanan Vehbi Polat,01.10.1948 / 13.10.1953 Karayazı Söylemez Köyü Okulu Başöğretmeni, 13.10.1953 / 31.08.1955 döneminde Karayazı Gezici Başöğretmeni, 31.08.1955 / 02.06.1958 döneminde Karayazı Meslek Okulu Başöğretmeni ve Maarif Memuru Vekili olarak görev yaptı. 02.06.1958 / 30.11.1959 arasında askerliğini yedek subay olarak yapan Polat, 59. Tüm. 6. Tug. Tokat’tan terhis oldu. 30.10.1959 / 02.09.1965 Mehmet Akif Okulu Öğretmeni, 02.09.1965 / 02.12.1974 Tokat Ortaokulu Müdürü iken kendi isteği ile emekli oldu. 1975 yılında ailesi ile birlikte  Ankara’ya geldi.Ankara Gazi Mahallesinde oturmuştur.

 

Emekçinin Türküsü isimli yapıtından kendi ağzından özgeçmişi

 

“Azık çantasında bir ekmek, bir baş soğan, ya da bir yumurta ile mal-davar peşinde koşan tüm köylü çocukları gibi büyüdüm ben de. İlköğrenimimi köyümün ilkokulunda yaptım.Kars-Cilavuz Köy Enstitüsü’ ne girdim. 1948 yılında öğretmen oldum. 1958 yılına değin Karayazı ilçesinin köylerinde ve merkezde çalıştım. 1959 yılında askerlik görevimi tamamladığımda TOKAT’a bağIı TurhaI iIçe merkezinde sürdürdüm öğretmenliğimi. 1965 yılında Tokat Merkez iIçeye bağIı Ortaköy iIkokulunda görevlendirildim. Dokuz yıl çalıştım bu köyde. Orta öğrenim çağına girmiş olan çocuklarım, kente taşınmamı gerektiriyordu. Bu nedenle verdiğim diIekçeler olumlu karşılanmıyordu. Bu nedenle 2 AraIık 1974 tarihinde emekliye ayrılmak zorunda kaldım”


 SENİN OLSUN

 
  “Boşuna yoruldum, boşuna koştum,
Yürü benden sonra yol senin olsun.
Çekildim kabıma, yokluğa düştüm,
Ara benden sonra bul senin olsun.
 
 
 
Gözlerin karası, yüzün benleri,
Körpecik vücudun güzel yerleri,
Sevdiğim saçların sırma telleri,
Tara benden sonra sal senin olsun.

 
 Dilim diken oldu, zehir dudağım,
Felek vurdu kırdı dalım budağım,
Kurudu çiçeğim, soldu yaprağım,
Şakı benden sonra gül senin olsun.
 
 
Huri melek gibi hoş idi sesin,
Kara günüm ak eylerdi nefesin,
Anladım ki bende yokmuş hevesin,
Çoktur, benden sonra el senin olsun.

 
 Kurdum yüreğime hayal köşkünü,
Sen eyledin beni sevda şaşkını,
Perişan olduğum ifrit aşkını,
Verme, benden sonra el senin olsun.

 
 Sana layık ancak gökte melekler
Gönül bağlayanlar boş yere bekler,
MİHNETİ’den dostça mutlu dilekler,
Yaşa benden sonra kal senin olsun.

 

 

 

(71’İN İNİLTİSİ s.131)